خلوتگاهه منو خدایه خوبم

له ملک السموت و الارض یحی و یمیت و هو علی کل شی قدیر(حدید/ 2) 
«آن خدایی که آسمان ها و زمین همه ملک اوست او خلق را زنده می گرداند و باز می میراند و اوست که (در عالم) بر همه چیز تواناست.» 
در آیه دو سوره الحدید آمده که: له الملک السماوات....... آهن عنصری است که به راحتی از زمین استخراج شده و به راحتی هم می تواند به آن برگردد و دوباره مثل قبل به صورت اکسید آهن قرمز رنگ در کانی آهن درآید که به نظر من این آیه می تواند به این موضوع اشاره داشته باشد. 
در آیه 25 این سوره که می فرماید:....... 
لقد ارسلنا رسلنا بالبینت و انزلنا معهم الکتب و المیزان لیقوم الناس بالقسط و انزلنا الحدید فیه باس شدید و منفع للناس و لیعلم الله من ینصره و رسله بالغیب ان الله قوی عزیز(حدید/ 25) 
«همانا ما پیامبران خود را با ادله و معجزات (به خلق) فرستادیم و برایشان کتاب و میزان (عدل) نازل کردیم تا مردم به راستی و عدالت گردانید و آهن (و پولاد و دیگر فلزات) را که در آن هم سختی و کارزار و هم منافع بسیار بر مردم است نیز برای حفظ عدالت آفریدیم تا معلوم شود که خدا و رسولش را با ایمان قلبی که یاری خواهد کرد که خدا بسیار قوی و مقتدر (و از یاری خلق بی نیاز) است.» 
ابتدا اشاره به فرستادن انبیا با عدل و سپس از خصوصیات آهن که فواید زیادی دارد و برای حفظ عدالت آفریده شده صحبت می کند. 
از لحاظ شیمیایی آهن دارای عدد اتمی زوج است و پایداری نسبی بیش تری نسبت به عناصر با عدد اتمی فرد دارد و نسبت به آن ها فراوانی نسبی بیش تری دارد. فراوانی عناصر به پایداری آن ها مربوط است. این پایداری بر اساس انرژی اتصال بیان می شود. هنگام تشکیل هسته اتم از اجزای آن مقداری ماده به انرژی تبدیل می شود که این انرژی بر اساس رابطه زیر بیان می شود: 
E=mc2 (ای= ام سی به توان 2) 
انرژی اتصال آهن از اختلاف بین جرم هسته آهن و با جرم 26 پروتون و 30 نوترون تشکیل دهنده آن به دست می آید. 
شکل زیر انرژی اتصال برای عناصر مختلف را نشان می دهد وجود آهن در قله این منحنی بیانگر این نکته است که ذرات هسته آن محکم تر از بقیه عناصر به هم جوش خورده اند و به همین دلیل است که آهن دارای پایداری بیش تر و فراوانی بالا در طبیعت است. 
برای اتم های مختلف دو حالت می تواند صورت گیرد یا دچار شکافت هسته شوند یا همجوشی هسته که در زیر آن ها را تعریف می کنیم: 
شکافت هسته: فرآیندی که طی آن یک هسته سنگین به دو هسته سبک تر تبدیل می شود. 
همجوشی هسته ای: فرآیندی که طی آن دو هسته سبک به هم جوش خورده و هسته ی سنگین تری را تولید می کنند. 
امروزه در علم هسته ای به این نتیجه رسیده اند که اتم ها با عدد اتمی بالاتر از آهن مثلا اورانیوم طوری شکافته می شوند که بعد از شکافت های متعدد به هسته آهن می رسند و هسته های سبک تر از آهن هم می توانند طوری به هم جوش بخورند که به هسته آهن برسند و در این بین انرژی زیادی آزاد می شود. پس می شود آهن را به عنوان عنصری که در عدالت ذکر شده (در آیه) و یک توازنی برای تمام عناصراست دانست. 
ما امروزه به این نتیجه رسیدیم ولی در گذشته شاید مفهوم این را مثلا ساخت شمشیر و غیره برای رعایت عدالت می دانستند چون در هر زمان می شود از قرآن تفسیری کرد که مناسب همان زمان است و این دلیلی بر این می تواند باشد که قرآن مربوط به زمان خاصی نیست و در همه ی دوران می توان از آن استفاده کرد. 
دانشمندان شیمی گفته اند: آب از دو عنصر هیدروژن و اکسیژن تشکیل یافته است و این مطلب آن قدر تکرار و تجربه شده که به صف یقینیات پیوسته است. 
از سوی دیگر می گویند هیدروژن گازی است که می سوزد و باعث اشتعال هیدروژن می شود و می گویند آب ترکیبی است از دو مولکول هیدروژن و یک مولکول اکسیژن، یعنی نسبت وجود هیدروژن دو برابر اکسیژن است. 
با داشتن این اطلاعات به آیه: 
و اذا البحار سجرت (تکویر/ 6) 
«وهنگامی که دریاها شعله ور گردند.» 
(و در آن هنگام که دریاها برافروخته شوند) می رسیم. 

با توجه به مطالب علم شیمی می توانیم از آیه استفاده کنیم: دریاها دارای مواد آتش زایند در صورتی که اگر علم شیمی نبود تنها می گفتیم در آستانه قیامت دریاها آتش می گیرند و سخنی از مواد آتش زا ومواد قابل اشتعال به میان نمی آمد.

آهن


در روزگاری که مردم از آهن جز برای شمشیر و چاقو و نهایت چند آلت دیگر استفاده نمی کردند. در زمانی که از نظر مردم آهن بیش تر از مواد دیگر مورد استفاده نبود بلکه طلا و نقره از نظر اقتصادی در آن زمان اهمیت زیادتری داشت. 
در عین حال قرآن آن چنان به مسأله آهن و استفاده عجیبی که از آن در این زمان ها می شود توجه داشته که یک سوره به نام حدید آهن در قرآن دیده می شود. 
الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل و من یتول فان الله هو الغنی الحمید(حدید/ 24) 
«و ما آهن را که در آن صلابت و محکمی شدید و منافعی برای مردمان در آن است نازل نمودیم.» 
دانشمند معروف آقای نوفل در کتاب القرآن و العلم الحدیث می گوید: تا قرن هیجدهم یعنی دوازده قرن پس از نزول قرآن هنوز کارهای فلزی در نهایت ضعف بود و نه تنها ارزش آن شناخته نشده بود بلکه اساسا مهم و قابل توجه تلقی نمی شد تا آن که ناگهان چشم دنیا به آهن دوخته شد و رقابت عجیبی در میان دانشمندان برای استخراج و استفاده بهتر از آن به وجود آمد تا آن جا که به این دو قرن دوران نهضت و پیشرفت و عصر فلز اطلاق شده و دنیا حقا منافع آن را آن چنان که باید دریافت و صدق یکی دیگر از حقایق قرآن، نقاب از صورت به یک سو زده است، امروز منافع آهن آن چنان برای مردم دنیا روشن شده که احتیاج به توضیح ندارد. 
و قرآن تقریبا در هزار و چهارصد سال قبل برخلاف نظریه مردم آن روز و موافق علم امروز سخن در اهمیت آهن گفته و از این راه اعجاز خود را اثبات کرده است. سنگ


و ان من الحجارة لما یتفجر منه الانهر و ان منها لما یشقق فیخرج منه الماء ... (بقره/ 74) 
«در بین سنگ ها سنگ هایی هستند که جویبارها از آن جاری می شود، و سنگ هایی هستند که می ترکند و آب از آن ها بیرون می آید». 
- نکات آیه: سنگ هایی وجود دارند که جویبارها (چشمه ها) از آن ها فوران می کند و سنگ هایی هستند که می ترکند و آب از آن ها بیرون می آید: 
سنگ هایی که در دل زمین قرار دارند آب را نگه می دارند و باعث می شوند که به اعماق زمین فرو نرود. این سنگ ها بر اثر تغییرات روی سطح تحت فشار واقع می شوند و خرد خرد می شوند. به دنبال آن چشمه از آن ها جاری می شود و آبشار ایجاد می شود. 
سنگ های دیگری نیز روی زمین هستند که آب در آن ها نفوذ می کند، وقتی سرد و منجمد می شوند، از آن جا که آب هنگام یخ زدن حجیم تر می شود، سنگ می ترکد و مسیر آب در آن ایجاد می شود.